How was your week?

  • Να αγοράζεις το εξαιρετικό σου yogi tea και το καρτελάκι να είναι στα γερμανικά..... Χάνεται η μισή απόλαυση.
  • Μόνο σε εμένα φαίνεται -τουλάχιστον- περίεργο που ζευγάρια εύχονται χρόνια πολλά ο ένας στον άλλο μέσω των social media, γονείς στα παιδιά τους κτλ;
  • Μα άμα δείτε πώς περικυκλώνει το χέρι μου όταν τον βάζω για ύπνο! Το αγκαλιάζει και με τα δυο του χέρια και σηκώνει και τα πόδια του να πιάσει τον καρπό. Και τις τελευταίες ημέρες, στον μεσημεριανό του ύπνο, το παίρνει και το ακουμπάει μπροστά στα μάτια του και μετά από λίγο κοιμάται.
  • Παρασκευή = πακετάρισμα! Κάθοδος εν Ελλάδι για λίγες ημέρες και είπαμε να κάνουμε μια μικρή έκπληξη!
  • Αφού λοιπόν ακολουθήσαμε την κλασική διαδρομή (σπίτι - αυτοκίνητο - τρένο - αεροπλάνο - αυτοκίνητο - σπίτι), με αυξανόμενη δυσκολία όσο μεγαλώνει ο μικρός, μας παρέλαβε η μαμά και αναμέναμε την αδελφή με την Αρτεμούλα για την έκπληξη.
  • Και δεν είχαν πάρει χαμπάρι τίποτα οπότε έμειναν με ανοιχτό το στόμα.
  • Και από τους σκούφους και τα μπουφάν, πήγαμε στις μπαλαρίνες και στα ζακετάκια.
  • Και ο μικρός πρώτη φορά έριξε και το κλάμα του σε κάποιες αγκαλιές. 
  • Σαββατιάτικη βραδινή επίσκεψη του αγαπημένου μας μουσαφίρι και είμασταν και οι 3 τόσο κουρασμένοι που στις 22.00 έκλεισαν τα φώτα.
  • Είχαν και πρωϊνό ξύπνημα με αγώνα την επομένη τα αγόρια.
  • Επιστροφή λοιπόν, μετά από 1 χρόνο απουσίας, στην Μαραθώνια Κυριακή της Αθήνας! Με ωραίο ήλιο, παρέα και τον Στέφανο για 1η φορά και τυπικό - άτυπο ραντεβού στο γνωστό σημείο στην Ηρώδου Αττικού όπου πέρασαν δεκάδες φίλοι και πιτσιρίκια. Πόσο ωραία! 
  • Και η Μαριάννα, και ο Χριστόφορος, και ο Άλκης, και ο Γιώργος, και η Κατερίνα, και ο Αλέξης, και η Κατερίνα, και ο Τέλης, και η Ηλέκτρα, και η Νατάσα, και ο Γιώργος, και η Βενετία, και η Μαρία, και η Ειρήνη... και φίλοι - φίλων, πόσος κόσμος! 
  • Ε, με τόσα κομπλιμέντα από γνωστούς και αγνώστους, πώς να το γλυτώσει το μάτι; Όλο το βαγόνι του μετρό με τον Στέφανο ασχολιόταν.
  • Έτσι, η επιστροφή στο σπίτι ήταν λίγο επεισοδιακή! Ευτυχώς ήρθαν ενισχύσεις (ΖΤΑ) και λίγο παιχνίδι, λίγες αγκαλιές, λίγο ξεμάτιασμα... τα καταφέραμε.
  • Οι νύχτες μας ήταν μία στα ύψη μία στα βάθη. Έτσι περάσαμε 1,5 ώρες κλάματος τη μία και σερί 9ωρο ύπνο την άλλη.
  • Κάναμε επίσκεψη και στη φίλη μας την Ανθή για να γνωρίσει -επιτέλους- τον Στεφανάκο, κάναμε και τοπικές δουλειές στη Βούλα στα μαγαζιά που πηγαίνουμε χρόοοονια τώρα, πετύχαμε και τους τοπικούς celebrities (χιχι) για έναν γρήγορο καφέ, κάναμε και βόλτες στη Γλυφάδα.
  • Η βόλτα στο κέντρο που είχαμε στο πρόγραμμα μεταφέρθηκε για την επόμενη επίσκεψη καθώς Ομπάμα και Πολυτεχνείο δυσκόλεψαν τα πράγματα.
  • Είναι αυτός ο Ομπάμα. Και οι ομιλίες του. Σεμινάριο! Λέξη προς λέξη.
  • Ένα "κλασικό" απόγευμα Τετάρτης στο σπίτι των φίλων, με τα πιτσιρίκια, τα παιχνίδια σκορπισμένα στο χαλί, ζεστό τσάι, γέλια και κουβέντες. Ένα "κλασικό" απόγευμα αν έχεις τους φίλους σου κοντά. Τόσο απλά, τόσο όμορφα.
  • Και το βράδυ της Τετάρτης είχαμε reunion από τα λίγα! Κατερίνα, Λίζα, Τζέση και εγώ. Φίλες από το δημοτικό για κρασί και κουβέντα μετά από χρόνια πολλά! Πόσα είχαμε να πούμε! Τι ωραία που ήταν... Άντε και πιο σύντομα την επόμενη φορά γιατί αλλιώς μας βλέπω γιαγιάδες στο επόμενο ραντεβού.
  • Οπότε την Τετάρτη με τον συνοδοιπόρο συναντηθήκαμε κατευθείαν στις 04.00 το πρωί πάνω από το κρεβάτι του μικρού που είπε για κανα 2ωρο να μείνει ξύπνιος.
  • Δουλειές αριστέρα - δεξιά την Πέμπτη και το μεσημέρι καταφέραμε και ξεκλέψαμε ένα 2ωρο οι 2 μας (χωρίς άντρες και παιδιά δηλαδή!) και φάγαμε τις σαλάτες μας, ήπιαμε τις ζεστές μας σοκολάτες και είπαμε όσα νέα προλάβαμε με την φίλη Μαριάννα. Πού να τα προλάβεις όλα τα νέα;
  • Και τώρα που έχει μεγαλώσει λιγάκι ο μικρός, έχουν ξεθαρέψει και οι πιο "δύσκολοι" -όπως ο παππούς του- και τον παίρνουν αγκαλιές και του κάνουν παιχνίδια.
  • Πέμπτη βράδυ και υποδεχτήκαμε το νέο ζευγάρι της πόλης (χιχι) και γελάσαμε και φάγαμε και τα είπαμε.
Καλό Σαββατοκύριακο!
ανδριάνα

Σχόλια

  1. Είναι ωραία αυτά τα απογεύματα Τετάρτης, που έρχονται τόσο φυσιολογικά σα να γίνονται κάθε Τετάρτη, στο ίδιο χαλί, με περισσότερα ή λιγότερα παιχνίδια και τα παιδιά τόσο ήρεμα και χαρούμενα! Μέχρι το επόμενο λοιπόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι να γίνονταν πιο συχνά........ Σύντομα το επόμενο (τουλάχιστον για τα δικά μας δεδομένα "σύντομα").

      Διαγραφή
  2. Ε, οχι... μεταξύ μας και εγω με τις φιλες μου γελάμε οταν βλέπουμε ζευγαρια στο fb να δινουν ευχες λες και είνια μονοι τους στο σπιτι τους χα χα!

    Ημουν κι εγω εκδρομη την Πεμπτη/Παρασκευη στην Βούλα... για να αποφυγω τον χαμο στο κέντρο ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα ναι! Νέα "μάστιγα" των social media είναι αυτή.
      Ζήτω η εξωτική Βούλα! χιχι....

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

the bright side of blogging :: by andriana