Το σπίτι μου #1

Σπίτι μου, σπιτάκι μου! Διάβασα πρόσφατα ένα αφιέρωμα όπου διάσημοι αθηναίοι φωτογραφίζονταν και μιλούσαν για το σπίτι τους, συνήθως επιλέγοντας μία συγκεκριμένη γωνιά του... Και σκέφτηκα πόσο όμορφα, διαφορετικά, πολύχρωμα ή μονόχρωμα, μικρά ή μεγαλύτερα, λιτά ή γεμάτα μπιχλιμπίδια είναι τα σπίτια μας και πόσο αποκαλύπτουν ποιοι είμαστε (ή ποιοι θα θέλαμε να είμαστε... χχμμμ...). Ζήτησα λοιπόν σε μερικούς φίλους να διαλέξουν μία γωνιά του σπιτιού τους, να τη φωτογραφίσουν και να μας μιλήσουν για αυτή. Και το έκαναν! Πόση χαρά κάθε φορά που λάμβανα email με θέμα "το σπίτι μου"! Ευχαριστώ :-) 

Τις ερχόμενες εβδομάδες λοιπόν θα δούμε κάθε σπίτι, και κάθε μία γωνιά (σε χρονολογική σειρά) σε μία ολο-δική της ανάρτηση. Αν στο μεταξύ μπείτε στο πειρασμό, εμπευστείτε και θέλετε να μου στείλετε και τη δική σας γωνιά, θα χαρώ πολύ να γίνει και αυτή μέρος του αφιερώματος... Πάμε για την 1η λοιπόν ανάρτηση και το πρώτο σπίτι...

Λίγους μήνες πριν, σίγουρα θα σου έστελνα φωτογραφία από τον καναπέ του λιωσίματος, από την μικρή και θαυματουργή μου 'γιάφκα', αλλά τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Όταν μπαίνω στο δωμάτιό της, είναι σαν να κάνω enter σε έναν άλλο κόσμο. Οι ευχές πάνω στους τοίχους έχουν απίστευτη ενέργεια... Ανασαίνω θετικότητα... Ναι, μπορώ να πω με σιγουριά ότι είναι ο αγαπημένος μου χώρος του σπιτιού, ακόμα και όταν η Ηλέκτρα λείπει βόλτα με τη μαμά της (συμπαθέστατη στιγμή αυτή, αααα όλα κι όλα, η ειλικρίνεια είναι αρχοντιά!)

Το σπίτι μας είναι στα σύνορα Βούλας-Βάρης, κοντά στα Βλάχικα, ιδανική τοποθεσία άλλωστε για 2 χορτοφάγους, πού αλλού να πηγαίναμε να μείνουμε; Το δωμάτιο της Ηλέκτρας ήταν το πιο παραμελημένο μέχρι και 5-6 μήνες μετά την "σύλληψή" της. Όταν η Κατερίνα ανακάλυψε αυτή την ταπετσαρία σε ένα Αμερικάνικο site, αμέσως μας έσκασε η ιδέα ότι εκεί πάνω, όλοι αυτοί που η Ηλέκτρα θα γνωρίσει αργότερα, θα αφήσουν τις ευχές τους με κάθε λογής μαρκαδόρο, κορδέλα, αυτοκόλλητο, χειροτεχνία, κολάζ... και πραγματικά έτσι κι έγινε... και η Ηλέκτρα σηκώνει τώρα τα μάτια της και περιεργάζεται τα τετραγωνάκια με μεγάλη προσοχή και απορία και τα μαγούλια της προσπαθούν να κινηθούν παρά το τεράστιο βάρος τους! :-) Επίσης, όπως βλέπεις, το παιδί κοιμάται στρωματσάδα από 6 μηνών, καθώς η κούνια STOKKE special edition σε μωβάκι δεν είναι όπως φαίνεται του γούστου της, αυτό βέβαια μπορεί να οδηγήσει σε ένα ακόμα όφελος, που δεν είναι άλλο από εκείνο του να γίνει το παιδί λάτρης του camping!!

Πολλά φιλιά από τα ν.π., 

με αγάπη Telis L.