what if....

Πολλές φορές φτιάχνω φανταστικά σενάρια, αυτό που οι Αμερικάνοι περιγράφουν ως "what if..."! Τι θα γινόταν εάν... δεν έμενα σε αυτή τη χώρα, είχα μια διαφορετική δουλειά, είχα κάνει άλλες σπουδές.... Όχι με νοσταλγία, καρτερικότητα ή κάποιο ίχνος απογοήτευσης, αλλά αντιθέτως με αισιοδοξία, ελπίδα και όρεξη για το μέλλον.

Σε αυτά λοιπόν τα σενάρια, που πολύ συχνά περιλαμβάνουν το αντικείμενο εργασίας μου, ονειρεύομαι ένα μαγαζί! Άλλες φορές αυτό το μαγαζί εμπορεύεται χαρτικά, stationery, πολύχρωμα μολύβια και προσωποποιημένες ατζέντες, και άλλες ένα εκατομμύριο διαφορετικά σύνεργα για μαγειρική και ζαχαροπλαστική! Όχι αυτά τα κυριλέ, με τις πορσελάνες και τα σκαλιστά, αλλά αυτά που θυμίζουν Αγγλική εξοχή, ξύλινες κουτάλες, κόκκινα πυρίμαχα για τις πίτες και κλασσικά γουδοχέρια. Ε, ένα τέτοιο είναι και το Les Touileurs στο μακρινό -δυστυχώς- Μοντρεάλ.

Είναι το μαγαζί, είναι τα κουζινικά, είναι και οι φανταστικές φωτογραφίες της Jilian Leiboff από την Αυστραλία.... είναι να κλείνεις ένα εισιτήριο για Καναδά!

ΥΓ. Η τρίτη επιλογή μαγαζιού θα ήταν ένα μικρό βιβλιοπωλείο, με 3-4 τραπεζάκια για καφέ, σπιτικό κέικ και ωραίους ανθρώπους. Πριν από όλα όμως, θα ήταν ένα μικρό, κάτασπρο, μοσχομυριστό και ήσυχο στούντιο yoga.