I have a dream....


Ξεκινήσαμε για μία κλασική, σαββατιάτικη, φθινοπωρινή βόλτα στο κέντρο της πόλης. Κυρίως για την ανεύρεση ενός περίεργου υλικού μαγειρικής αλλά επί τη ευκαιρία είπαμε να απολαύσουμε το κέντρο και τον καφέ μας. Και εκεί που περπατούσαμε ακούστηκε το πιάνο. Όχι τόσο σπάνιο φαινόμενο καθώς στην Ελβετία οι μουσικοί του δρόμου παίρνουν ειδική άδεια από την αστυνομία και μπορούν να έχουν μέχρι και το πιάνο τους μαζί. Και ήταν τόσο όμορφη η μελωδία... Πλησιάσαμε λοιπόν για να απολαύσουμε και να στηρίξουμε, και αντικρύσουμε ένα πιάνο γεμάτο σημειώματα. Τι να λένε άραγε; Η δύναμη του μηνύματος! Από ένας ακόμη, ταλαντούχος πλανόδιος μουσικός, μετατράπηκε στον Nicolas Engel, με ονοματεπώνυμο, οντότητα αλλά κυρίως όνειρο. Πλησίασα να διαβάσω καλύτερα. Στην αρχή διστακτικά αλλά μετά με μεγαλύτερο θάρρος καθώς διάβαζα ότι ήθελε να μεταδώσουμε το μήνυμά του. Ήθελε να τον βοηθήσουμε να πραγματοποιήσει το όνειρό του: να παίξει σε ένα steinway grand piano. "I have a dream". Και με όπλο αυτό το όνειρο, παίρνει τους δρόμους, και μαζεύει χρήματα κάνοντας αυτό που αγαπά περισσότερο: να παίζει μουσική. Είτε στους δρόμους είτε σε εκδηλώσεις είτε σε κονσέρτα. Και δάκρυσα... γιατί αισθάνθηκα αρωγός στο όνειρό του. Γιατί ένιωσα υπερήφανη που υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα ονειρεύονται, και ας στοιχίζουν τα όνειρά τους γύρω στα 100.000 φράγκα. Που ονειρεύονται κάτι υλικό αλλά και τόσο άυλο ταυτόχρονα. Που προσπαθούν με όσες δυνάμεις έχουν, τίμια και υπομονετικά, να κάνουν ένα ακόμη βήμα προς το όνειρο. Που υπάρχουν άνθρωποι -και εταιρείες- που συγκινούνται και στηρίζουν. Ακόμη και το πιάνο που έπαιζε, δωρεά ήταν την 40η ημέρα της περιοδείας του αυτής από μία εταιρεία. "Make my dream come true". Πόση δύναμη έχουν οι λέξεις όταν είναι αληθινές. Πόσο ισχυρά είναι τα όνειρα. Πόσο ήρεμος και χαμογελαστός ήταν ο Nicolas. Πόσο ταλαντούχος. Πόσο μελωδικός.

Και όταν κάναμε τις δουλειές μας, πήγα να τον βρω ξανά. Να βγάλω μια καλύτερη φωτογραφία για να σας διηγηθώ την ιστορία του. Ίσως να καταφέρω και να του μιλήσω κιόλας. Αλλά είχε ήδη φύγει για την επόμενη πόλη.... Και έτσι, έκανα ένα βήμα πίσω και αναρωτήθηκα ποιο είναι το δικό μου όνειρο.... Και κόμπιασα. Άλλο στόχος άλλο όνειρο. Γιατί στόχους έχω πολλούς, σε όλους τους τομείς... προσωπικούς, σωματικούς, πνευματικούς, επαγγελματικούς, οικογενειακούς... Όνειρο όμως; Ποιο είναι το δικό σας όνειρο;

ανδριάνα

Σχόλια

  1. Όλοι μας έχουμε ονειρα ;)
    Δεν νομίζω οτι υπάρχει άνθρωπος που δεν κάνει όνειρα, το θέμα είναι να μην πιστευει οτι είνια άπιαστα.
    Τωρα για τους στόχους, χμ, δεν έχω καταλήξει ακόμη αν πρέπει να βάζουμε ή όχι.

    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το πιστεύεις; Ότι όλοι έχουν όνειρα; Νομίζω αρκετοί τα έχουν (ή έχουμε...) τόσο παραμελήσει. Γιατί τι ουσία έχει το όνειρο αν δεν κάνεις κάτι για αυτό;
      Όσο για τους στόχους, ποτέ δεν κατάφερα αυτούς τους βαρύγδουπους και μακροχρόνιους... Τα πηγαίνω όμως περίφημα με τους κοντινούς και προσιτούς. Μου δίνουν μια αίσθηση ικανοποίησης.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

the bright side of blogging :: by andriana