HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτερούλα! Γραφείο και για τους δύο αλλά με ξεχωριστά αυτοκίνητα καθώς τα προγράμματα ήταν διαφορετικά.
• Και στη διαδρομή μίλησα με την αγαπημένη μου φίλη Κατερίνα η οποία οδηγούσε και εκείνη για το γραφείο, στο Μαρούσι όμως.
• Και φτάνω, παίρνω θέση, ανοίγω το laptop και .... τίποτα! Μηδέν ίντερνετ.
• Πηγαίνω στην ομάδα του ΙΤ η οποία βρίσκεται και στον όροφό μου, και μου επιβεβαίωσε ότι υπάρχει πρόβλημα σε όλο το κτίριο.
• Agility! Τα πρώτα calls λοιπόν τα έκανα από το κινητό.
• Το μεσημέρι έκανα το ωραίο μου interval training, την σάουνά μου, το ντους μου... Βάλσαμο!
• Το απόγευμα, αργά, είχαμε μια παρουσίαση στην ομάδα της Αμερικής η οποία είχε ματαιωθεί αρκετές φορές. Εξ' ού και τα δύο αυτοκίνητα στην πρωινή αναχώρηση από το σπίτι.
• Γιατί κάποιος έπρεπε να γυρίσει να πάρει τον Στέφανο από το σχολείο.
• Αυτή τη φορά λοιπόν η συνάντηση έγινε και έτσι γνωρίσαμε 2 φιλικότατους συναδέλφους.
• Τα καλά των Αμερικάνων, γιατί ναι, έχουν και καλά, και ένα από τα πιο σημαντικά είναι η έλλειψη της σοβαροφάνειας και σνομπισμού. Η συνάντησή μας ήταν με τον εκεί Vice President ο οποίος ήταν τόσο άμεσος, τόσο φιλικός, τόσο ειλικρινής, τόσο συμπαθής.... 
• Ε, αν ήταν κάποιος αντίστοιχος από την Ευρωπαϊκή πλευρά τότε η συμπεριφορά θα ήταν μάλλον αρκετά διαφορετική.
• Την απήλαυσα λοιπόν πολύ αυτήν τη συνάντηση, και ας πήγε 19.00 μέχρι να φύγω από το γραφείο. Χαλάλι.
• Παράλληλα, έχει αρχίσει να συμπληρώνεται και το παζλ των 2 εορταστικών εβδομάδων που θα περάσουμε στην Ελλάδα.
• Έκλεισα ένα παιδικό θέατρο να πάμε οικογενειακώς και κοιτάμε να βρούμε ένα για να πάμε με την αδελφή μου (και καλά, το να μην έχουν πρόσβαση για αμαξίδιο τα θέατρα να το καταλάβω -που δεν, αλλά οκ, το να μην αναφέρουν όμως πουθενά αν έχουν πρόσβαση και να πρέπει να τηλεφωνήσεις σε όλα, ένα ένα για να μάθεις;;).
• Τρίτη, και γραφείο ξανά για εμένα.
• Έναρξη και των μαθημάτων κολύμβησης για τον Στεφανάκο για αυτήν τη σχολική χρονιά.
• Κάθε χρόνο κάνουν για ένα 6μηνο περίπου.
• Εργασιακές συναντήσεις, yoga το μεσημέρι, σάουνα, μεσημεριανό με ζεστή σαλάτα (είπαμε, αποφεύγουμε όσο γίνεται οτιδήποτε κρύο τους χειμερινούς μήνες), συναντήσεις ξανά και επιστροφή σπίτι.
• Τα αγόρια είχαν επιστρέψει από το μάθημα ντραμς, μαγειρέψαμε, φάγαμε, κάναμε τα μπάνια μας, αναχώρησε ο συνοδοιπόρος για το μπάσκετ και μείναμε τα δυο μας.
• Και ο Στεφανάκος ήθελε να δούμε ταινία. Δεν το συνηθίζουμε τις καθημερινές (γιατί δεν μας φτάνει η ώρα) αλλά δεν του χάλασα χατήρι.
• Προς μεγάλη μου έκπληξη συμφώνησε να δούμε μια παλιά ταινία που είχα δει αλλά που θυμόμουν πολύ επιφανειακά: το UP. Εγώ την ξανα-αγάπησα και ο Στέφανος έλεγε μετά στον μπαμπά του πόσο του άρεσε.
• Τετάρτη, και έμεινα σπίτι με ... επισκέπτες.
• Ήρθε ο ηλεκτρολόγος για να επισκευάσει όσα είχε βρει ο έλεγχος του καντονιού.
• Ψιλοπράγματα ήταν αλλά έπρεπε να γίνουν.
• Δουλειά, συναντήσεις, ηλεκτρολόγος, ευτυχώς κατάφερα και τα συνδύασα.
• Το απόγευμα συνεχίστηκε το multitasking αφού παρέλαβα τον μικρό από το σχολείο για το μάθημα τέννις.
• Φτάσαμε νωρίτερα οπότε παίζαμε κάτι γρίφους στο κινητό μου αναμένοντας να περάσει η ώρα, να πάει εκείνος για το μάθημα, να δουλέψω και εγώ.
• Και πώς μπερδεύτηκα και τελικά πήγε 20' καθυστερημένος στο μάθημα ενώ είμασταν εκεί, απέξω.
• Ουφ...... του ζήτησα συγγνώμη που μπερδεύτηκα αλλά μάλλον περισσότερο στεναχωρήθηκα εγώ.
• Δουλειά λοιπόν και call με την ομάδα της Δανίας από το εστιατόριο και επιστροφή σπίτι.
• Μετά από αρκετές ανεπιτυχείς προσπάθειες και από τις δύο πλευρές, καταφέραμε να μιλήσουμε και με μία από τις πιο παλιές μου φίλες (από την Α' Δημοτικού) με την οποία δεν μιλάμε συχνά αλλά αγαπιόμαστε πολύ, την Τζέση.
• Και τα νέα ήταν δύσκολα και από τις 2 πλευρές, και συγκινηθήκαμε.
• Δεσμευτήκαμε όμως να συναντηθούμε μες στις γιορτές οι 3 μας, η Κατερίνα, η Τζέση και εγώ. Και όπως πολύ σωστά με διόρθωσε η Τζέση, όχι, δεν θα πάμε για καφέ, θα βγούμε βράδυ για ποτό! Το σηκώνει η συζήτηση.
• Πέμπτη, και γραφείο ξανά.
• Ο συνοδοιπόρος έμεινε σπίτι να υποδεχτεί ακόμη ένα συνεργείο, αυτήν τη φορά των κηπουρών.
• Να τα λέμε και αυτά.... αν είσαι ενοικιαστής στην Ελβετία δεν ασχολείσαι με τίποτα από όλα αυτά γιατί είναι ευθύνη είτε του ιδιοκτήτη, είτε (τις περισσότερες φορές) του μεσιτικού γραφείου που έχει αναλάβει τα "κοινόχρηστα" και τις επισκευές. Αν είσαι ιδιοκτήτης, καλό κουράγιο.
• Στο γραφείο προχώρησα διάφορα θέματα, έκανα κάποιες συναντήσεις, έφαγα με δύο συναδέλφους και στις 14.00 αναχώρησα για ακόμη ένα ιατρικό ραντεβού.
• Διερύνουμε τους ορίζοντές μας με νέες ειδικότητες: αγγειολόγος αυτή τη φορά.
• Συμπαθέστατος, συζητήσαμε από την χοληστερίνη και την εμμηνόπαυση, μέχρι για το Ασύρτικο και τους Έλληνες γιατρούς στην Ελβετία.
• Μου εξέτασε με υπέρηχο τις βασικές αρτηρίες (στον λαιμό, την κοιλιά, τους μηρούς...) και ευτυχώς τις βρήκε σε εξαιρετική κατάσταση.
• Και βεβαίως, ξανά, το συμπέρασμα είναι ένα: γυμναστική! Ναι, και για τις αρτηρίες!
• Στο γυρισμό έκανα μια στάση στο σούπερ μάρκετ και επέστρεψα σπίτι.
• Δούλεψα λίγο ακόμα ενώ ο Στεφανάκος ήταν στο ποδόσφαιρο, μαγειρέψαμε με τον συνοδοιπόρο, πήγε να τον παραλάβει, φάγαμε, συζητήσαμε τα νέα μας... έβαλα και ένα πλυντήριο και κάθε φορά εκπλήσσομαι από την ποσότητα των καλτσών που καταναλώνει ο μικρός μέσα σε μία εβδομάδα!
• Κάναμε και επανάληψη στην Ιστορία που είχε τεστ για τους αρχαίους πολιτισμούς (Μεσοποταμία, Ελλάδα, Γαλάτες, Ρωμαίοι .... ). Πόσο γέλασα όταν είδα ότι όντως το όνομα του αρχηγού των Γαλατών ήταν Vercingetorix!
• Το καντόνι είχε πάλι απεργία οπότε το 2ο μέρος της σχολικής ημέρας απασχολήθηκαν σε άλλα τμήματα και έτσι βρέθηκε ο Στέφανος με την παλιά του δασκάλα που είχε στην Β' Δημοτικού.
• Παρασκευή!
• Και ευτυχώς το πρόγραμμα ήταν πιο χαλαρό, και από τη δουλειά και από τις δουλειές και τους διάφορους τεχνίτες.
• Έκανα το μάθημα γαλλικών μου, έκανα μερικές συναντήσεις, προχώρησα διάφορα emails και κατάφερα να πάω και για ένα μάθημα body pump!
• Και με το που βγήκα από το ντους, μπαμ... διακοπή ρεύματος.
• Είχαν κάτι εργασίες στο γυμναστήριο και πιθανότατα κάτι πείραξαν. Κλασικά.
• Παραλαβή του Στεφανάκου και τέννις ξανά (αυτή τη φορά τουλάχιστον έπαιζαν στα γήπεδα δίπλα στο εστιατόριο οπότε μπορούσα να τους βλέπω ενώ δούλευα).
• Επιστροφή γρήγορα-γρήγορα σπίτι, μπάνιο και ξανά έξω ο Στεφανάκος για το πάρτυ του φίλου του Arthur που τους είχε καλέσει, παρακαλώ πολύ, για δείπνο.
• Εμείς χαλαρώσαμε λιγάκι σπίτι, εγώ έγραψα, κάναμε δυο δουλειές και κατά τις 21.00 επέστρεψε και ο μικρός.
• Μιλήσαμε και με μηνύματα και με την αγαπημένη μου Victoria που γιόρταζε τα γενέθλιά της στο Ντουμπάι και ετοιμαζόταν για formula 1 στο Abu Dhabi.
• Σάββατο, και υπό ψιλή βροχή και συννεφιά κατηφόρισα προς τη στάση του λεωφορείου όπου συνάντησα την Τίνα (με την μικρή Αριάδνη αυτή τη φορά), και φτάσαμε στο γυμναστήριο όπου μας περίμενε η Ηρώ (με την μικρή Έλενα αυτή τη φορά).
• Τα μικρά κορίτσια κάθισαν στο καφέ του γυμναστηρίου ενώ εμείς κάναμε το body balance μας.
• Καφέ μετά, τα παιδιά στο ελληνικό σχολείο, και δώρα (χαμός γινόταν στα μαγαζιά!).
• Παραλάβαμε τον μικρό, κάναμε στάση στο σούπερ μάρκετ (όπου πετύχαμε στην κυριολεξία 5-6 διαφορετικές οικογένειες γνωστών και φίλων, χωριό κανονικό) και επιστροφή σπίτι.
• Ξεκίνησα τις μαγειρικές για τους καλεσμένους της Κυριακής οπότε έφτιαξα κιμά και χορτοφαγικό κιμά για τα παπουτσάκια.
• Το βράδυ είχε όρεξη για Χριστουγεννιάτικη ταινία ο Στεφανάκος οπότε είδαμε το The Grinch, την πιο πρόσφατη έκδοση που μου άρεσε πολυ περισσότερο από αυτή του 2000.
• Καταφέραμε και κλείσαμε να πάμε και θέατρο με την αδελφή μου τα Χριστούγεννα! Και απογευματινή, και με πρόσβαση σε αμαξίδιο, και σε μέρα που πάνω-κάτω βολεύει όλους.
• Κυριακή, και κάθε πρωί με περιμένει ο Στεφανάκος να κατέβω για να ανοίξει το παραθυράκι από το Advent Calendar του. "Έλα μαμάκα να δούμε τι θα έχει σήμερα".
• Έπεσα με τα μούτρα στις μαγειρικές και όπως συμβαίνει συνήθως, πέρασαν 3 ώρες χωρίς να το πάρω χαμπάρι! Με τις πυτζάμες και μεταξύ μίξερ, φούρνου και στρώσιμου τραπεζιού.
• Έφτιαξα ένα πολύ αρωματικό κέικ με χυμό πορτοκάλι και φρούτα του δάσους, μικρά - ατομικά ταρτάκια με σφολιάτα - τυρί μπρι και μαρμελάδα φραμπουάζ, σούπα καρότου - πορτοκαλιού - τζίντζερ, σαλάτα με ρόδι - ροκφόρ - αβοκάντο, και ο συνοδοιπόρος συναρμολόγησε τα παπουσάκια.
• Κατά τη 1 κατέφτασαν και οι καλεσμένοι μας που δεν ήταν άλλοι από τις αγαπημένες μας οικογένειες της Τίνας και της Ηρούς.
• Μαζί με κανά - δυο ακόμα οικογένειες, είναι η δική μας "ελβετική" οικογένεια και νιώθω τόσο ευγνώμων!
• Ξεκινήσαμε με τα κοκτέιλς μας και τα νέα μας δίπλα στο τζάκι, και μετά καθίσαμε στο τραπέζι ώστε να περάσουμε από όλα τα πιάτα.
• Είχε φτιάξει και η Τίνα ένα ωραιότατα αλμυρό κέικ με φέτα και η Ηρώ μελομακάρονα.
• Τα μικρά έπαιζαν επί ώρες, μας ετοίμασαν παράσταση (είναι παράδοση όταν μαζεύονται σπίτι μας τα τέσσερά τους), έφαγαν μακαρόνια με κιμά και πέρασαν ωραιότατα.
• Εμείς συγκινηθήκαμε, αναπολήσαμε την χρονιά που πέρασε (με τα καλά και τα δύσκολά της), κάναμε σχέδια για το επόμενο - τελευταίο σκ της χρονιάς που θα είμαστε παρέα, ήπιαμε τους καφέδες μας, φάγαμε τα γλυκά μας και βράδυ πια, αποχαιρετιστήκαμε.
• Εμείς βάλαμε δύο πλυντήρια back to back, πλύναμε τα υπόλοιπα ποτήρια & κατσαρολικά, συμμαζέψαμε τα σερβίτσια και τα τραπέζια, κάναμε τα μπάνια μας και ξεκουραστήκαμε.
• Είχε γενέθλια όμως και η ανιψιά μας η οποία έκλεισε τα 16! Πω πω.... sweet sixteen.
• Και ναι, ακούγομαι σαν τις γιαγιάδες μας αλλά μου φαίνεται αδιανόητο ότι η Άρτεμις είναι 16!
• Μιλήσαμε βεβαίως να ευχηθούμε και μετρήσαμε τις ημέρες μέχρι να ανταμώσουμε.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα